مه یه قصه م
مه یه دردم ، پــر ا غصه م
مه همون درخت پیرم
که وا یک آفتو تند فصل گرما خشک ابوت
یا که تو فصل خزون ، برگون سبزی زرد ابوت
بعد از چند روز اریزت
یا که با تگرگ و بارون تو زمستون ، امرت...
ولی خا ، عزیز مــه غصه مخا
هر زمستونی بهاری هم ایشه
توی اون فصل بهار
مه و تو تنها نهیم
جای هر درخت خشکیده و پیر
صد تا گل ریشه ازنت
دگه نه آفتو گرما زورش اکنت
نه زمستون
نه خزون چاره ش اکنت
مه و تو تنها نهیم
ما یه قصه ی قشنگیم
که وا هم درد نهیم
پریم از نشاط و شادی ، دگه پر غصه نهیم